Ελένη Μαραβέλια
H Ελένη ζει με την Βρετανή σύζυγο της Κέιτ στην Ισπανία. Έχουν 2 κόρες, την Φραντσέσκα και την Αλεξάνδρα. Η απόκτηση παιδιού από ένα ομόφυλο ζευγάρι στην Ισπανία είναι κάτι πολύ εύκολο, ακόμα και για ζευγάρια εκτός γάμου. Όσα ζευγάρια θέλουν να γίνουν γονείς μπορούν να πάνε σε δημόσια ή ιδιωτική κλινική για υποβοηθουμένη αναπαραγωγή. Επίσης, επιτρέπεται η υιοθεσία και η αναδοχή για όλα τα ζευγάρια. Η Ελένη και η Κέιτ επέλεξαν μια ιδιωτική κλινική και το 2014 γεννήθηκε η Φραντσέσκα. Στην Ισπανία το παιδί έχει δύο μαμάδες. Ωστόσο, δεν μπορούσε να πάρει την ισπανική υπηκοότητα, αλλά την υπηκοότητα των γονιών του. Λίγες μέρες αφού γεννήθηκε τη κόρη τους, η Κέιτ έστειλε το ισπανικό πιστοποιητικό γέννησης στη Βρετανία, προκειμένου να γίνει η εγγραφή στα δημοτολόγια και να εκδοθεί το διαβατήριό της. Εν τω μεταξύ, το παιδί εμφάνισε καρκίνο -συγκεκριμένα νευροβλάστωμα.
Μέσα σε αυτή την κατάσταση, η απάντηση του Βρετανικού κράτους για το διαβατήριο της μικρής Φραντσέσκας ήταν αρνητική, κι αυτό γιατί η υποβοηθούμενη αναπαραγωγή δεν έγινε σε βρετανική κλινική, οπότε η Κέιτ δεν μπορούσε να θεωρηθεί βιολογική μητέρα σύμφωνα με τη βρετανική νομοθεσία. Η δε απάντηση του ελληνικού προξενείου ήταν επίσης αρνητική, καθώς η ελληνική νομοθεσία δεν αναγνωρίζει καν μια τέτοιου είδους οικογένεια. Ωστόσο, η μικρή Φραντσέσκα χρειαζόταν άμεσα ένα διαβατήριο. Όχι μόνο γιατί είχε το δικαίωμα, αλλά γιατί και η κατάσταση της υγείας της το απαιτούσε: τι θα γινόταν αν έπρεπε να ταξιδέψει;
Η λύση ανάγκης που δόθηκε, ύστερα από τη μεσολάβηση εργαζομένων στο ελληνικό προξενείο και του ίδιου του πρόξενου, ήταν η απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας και διαβατηρίου ως τέκνο ανύπαντρης μητέρας. Εντωμεταξύ το επίθετο της Φραντσέσκας στην Ισπανία όπου γεννήθηκε περιλαμβάνει και τα δύο επίθετα των γονιών της, ενώ στο ελληνικό διαβατήριο έχει προστεθεί μόνο το επίθετο της Ελληνίδας μητέρας. Η Φραντσέσκα είναι ένα παιδί με διαφορετικό όνομα στην Ισπανία από ό,τι στην Ελλάδα.
Τι θέλει η Ελένη;
Είναι ανάγκη η ελληνική πολιτεία να αναλάβει πλέον δράση και να αποκαταστήσει την αδικία. Θα θυμάμαι πάντα με ευγνωμοσύνη όσους βρέθηκαν στον δρόμο μας και μας βοήθησαν σε εκείνη την τρομερά δύσκολη για μας συγκυρία. Ωστόσο δεν μπορώ παράλληλα να μη σκέφτομαι τι θα γινόταν αν δεν είχαμε σταθεί τυχερές και είχαμε αναγκαστεί να υποστούμε την αναλγησία της ελληνικής νομοθεσίας. Οι συνθήκες είναι πια ώριμες, οι οικογένειές μας υπάρχουν!